(( بسم رب الشهداء و الصدیقین ))

یک روز متفاوت بود ، آسمان رنگی نو به خود گرفته بود ، خورشید مانند سکه ای طلایی می درخشید و نسیمی تازه می وزید ، انگار خبری بزرگ در راه بود مردمی دور کعبه نشسته بودند ناگهان دیدند که فاطمه بنت اسد با گام هایی آهسته بطرف کعبه رفت مقابل دیوار کعبه ایستاد دستی به دیوار گرفت و سرش را به سمت آسمان بلند کرد و زمزمه ای نمود ناگهان دیوار کعبه شکافی برداشت از آنجا داخل کعبه شد و چهار روز بعد دوباره شکاف باز شد و در حالی که نوزادی در دست داشت از کعبه بیرون آمد خدا او را برگزید که فرزندش در کعبه به دنیا آمد و سه روز در آنجا ماند و از غذا های بهشتی تناول نمود و چون خواست بیرون بیاید ندایی از غیب آمد که او را ( علی ) نام گذار ؛ اول کسی است که بروی کعبه اذان گوید ، بت ها را شکند و جانشین برحق خاتم الانبیا خواهد بود. ( منتهی الآمال/ ص194)

(( بسم رب الشهدا و الصدیقین ))

همان طور که میان تأثیردارو و دعا هماهنگی است .

میان ارتکاب گناه جدید و ابتلا به بیماری تازه و بی سابقه ارتباطی است که حدیث مأثور از حضرت ثامن الحجج ( سلام الله علیه ) بیانگر آن است : هر گاه مردم گناه تازه ای مرتکب شوند که در گذشته انجام نمی دادند ، خدا آنان را به گرفتاری { و بیماری } تازه و بی سابقه مبتلا کند .

( الکافی ، ج2 ، ص 275 )

(( بسم ربّ الشهداء و الصدیقین ))

(اللّهم إنّی اسئلک بالمولدین فی رجب محمد بن علی الثانی و ابنه علی ابن محمد المنتجب )

در وقت وفات پدر بزرگوارش نه سال بیشتر نداشت روزی تو کوچه با دوستانش مشغول بازی کردن بود که پادشاه با نوچه هاش اومدن ، همه فرار کردن ولی او ایستاد پادشاه گفت همه رفتند چه شد که تو ایستادی ؟ گفتش : اینقد راه تنگ نبود که با رفتن من باز بشه و جرمی و خطایی هم ندارم که از تو فرار کنم ، پادشاه نامش رو پرسید ؟ فرمود : محمد ، پسر کیستی ؟ علی بن موسی الرضا ( ع ) از شنیدن نام امام مظلوم که او را شهید کرده بود لرزه بر اندامش افتاد و صلوات و رحمت بر اون حضرت فرستاد .

امام جواد ( ع ) : بسا یکبار خوردنی یا خوردن یک لقمه که مانع شد از خوردنی های بسیار ؛

یعنی : بسا شهوت یک ساعت که سبب حزنهای طولانی شود ( منتهی الآمال / ص 412 )